Dziecko codziennie słyszy określenia dotyczące orientacji przestrzennej (na, pod, po lewej, prawa ręka itp.), jednak nie zawsze je rozumie i nie zawsze się do nich stosuje. O ile łatwiej przychodzi mu rozumienie i wykorzystywanie w codziennym życiu określeń dotyczących kierunków typu nad, pod, za, obok itp. to znacznie trudniejszym wyzwaniem staje się odróżnianie stron prawa –lewa. Kształtowanie się u dziecka orientacji przestrzennej jest procesem złożonym, na który składa się wiele czynników. Do najważniejszych z nich możemy zaliczyć środowisko rodzinne, w którym uczenie się i ćwiczenie pewnych umiejętności często jest po prostu niezamierzone.